Dag 44
Blijf op de hoogte en volg Geert en Linda
26 Oktober 2012 | Verenigde Staten, Kissimmee
Bij het ontbijt hebben we het over de avond ervoor. Nog steeds moeten we lachen om hoe erg we zijn geschrokken en hebben genoten van de Fright Night. Nadat we ons ontbijt ophebben, gaan we op Skype om onze verhalen te vertellen en om pap te feliciteren met zijn 57ste verjaardag!
De tafel afgeruimd en we gaan op pad om over de international drive te rijden. De straat in Orlando met vele attracties, giftshops en eettenten. Halverwege de International Drive stoppen we bij Ripley´s Believe it or not. Een museum vol rariteiten die Ripley op zijn wereld reizen heeft verzameld en waarvan je twijfelt of het echt is, of niet.
Als we buiten komen en de International Drive weer opdraaien, dan we richting de premium outlet, een, zoals dat in Amerika hoort, groot winkelcentrum waar de afgeprijsde prijs, nog verder is afgeprijsd. Kleding, schoenen en accessoires voor “kleine prijzen”, waar met enig regelmaat de maat L, bij ons een S-je zou zijn.
Op de terugweg naar het huisje, besluiten we dat het tijd is om te eten. Maar wat ga je dan kiezen, want er is zo veel keuze. We rijden langs JOE´s Crab Shack. Geen van ons heeft ooit krab gegeten, maar het is er zo druk, dat we besluiten dat te gaan proberen. Het is vast niet voor niets zo druk. En als we ons eten op hebben, en ongelofelijk hebben gelachen tijdens het eten, begrijpen we waarom het zo druk was. Echt lekker!
Als we terug komen in het huisje is het al laat, we schrijven geen verhaaltje meer, maar we kijken slechts naar de foto´s. Leuk om te lezen dat we hiermee het hele dagprogramma in de war maken, dus bij deze Sorry! We zullen vanavond het verhaal van de 45ste dag online zetten en zorgen dat ook bij ons de regelmaat weer terug is! Ook wij genieten van de reacties in de ochtend als we wakker worden.
De tafel afgeruimd en we gaan op pad om over de international drive te rijden. De straat in Orlando met vele attracties, giftshops en eettenten. Halverwege de International Drive stoppen we bij Ripley´s Believe it or not. Een museum vol rariteiten die Ripley op zijn wereld reizen heeft verzameld en waarvan je twijfelt of het echt is, of niet.
Als we buiten komen en de International Drive weer opdraaien, dan we richting de premium outlet, een, zoals dat in Amerika hoort, groot winkelcentrum waar de afgeprijsde prijs, nog verder is afgeprijsd. Kleding, schoenen en accessoires voor “kleine prijzen”, waar met enig regelmaat de maat L, bij ons een S-je zou zijn.
Op de terugweg naar het huisje, besluiten we dat het tijd is om te eten. Maar wat ga je dan kiezen, want er is zo veel keuze. We rijden langs JOE´s Crab Shack. Geen van ons heeft ooit krab gegeten, maar het is er zo druk, dat we besluiten dat te gaan proberen. Het is vast niet voor niets zo druk. En als we ons eten op hebben, en ongelofelijk hebben gelachen tijdens het eten, begrijpen we waarom het zo druk was. Echt lekker!
Als we terug komen in het huisje is het al laat, we schrijven geen verhaaltje meer, maar we kijken slechts naar de foto´s. Leuk om te lezen dat we hiermee het hele dagprogramma in de war maken, dus bij deze Sorry! We zullen vanavond het verhaal van de 45ste dag online zetten en zorgen dat ook bij ons de regelmaat weer terug is! Ook wij genieten van de reacties in de ochtend als we wakker worden.
-
27 Oktober 2012 - 16:58
Mama:
ik zie het in amerika is alles big de stoel de band en de slabben
groetjes mama. ook aan appie en netje -
27 Oktober 2012 - 21:24
Mam:
Heb nog nieuws, gisteravond hadden we visite .
Luuk en Reina waren op visite geweest bij Hoven in peize.
Daar had Ronnie Hoven verteld, dat Appie 3 week op vakantie is en het zo heet heeft dat hij zich geen raad weet.
Reina had niks gezegd, ook niet tegen Luuk, en dacht even wachten, tot ze bij ons zijn en dan even na vragen.OOO zo krijg je praatjes.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
